Gising.

"At hindi dahil alam mong hindi niya kayang mawala ka, eh aabusuhin mo na. Dahil pag yan nagising sa katangahan, siya ang magiging pinaka matalinong tao na hinding hindi mo na mababalikan."

 Hmmm. Paano ko nga ba 'to sinisimulan? Sa bilis ng utak ko humanap ng mga salita basta blog post, bakit parang hirap na hirap akong sumulat ngayon? 'Yung tipong, kailangan ko pang magbukas ng Tumblr para humanap ng mapagsisimulan... At dahil nga hindi ko magawang humanap ng mga angkop na salita... Eto na. Game.

Bakit nga ba ako nagsimula dito sa picture na 'to? Ewan ko. Basta. Feeling ko akma lang... Mayroon kasing mga taong 'di marunong magpahalaga... O siguro nakalimutan lang... O siguro nalilito lang. Hindi ko naman talaga alam. Minsan, nararamdaman ko lang, naoobserbahan sa mga taong nakapaligid sa akin...

Minsan ka lang makakahanap ng taong handang ibigay ang araw at ang buwan sa'yo... 'Wag mo nang pakawalan. Minsan ka lang makakatagpo ng taong handang isakripisyo ang lahat para sa'yo... Ipaglaban mo naman. Minsan ka lang makakahanap ng taong tunay na magmamahal sa'yo... Pahalagahan mo naman.

May mga bagay na dapat alam natin kung paano ipaglaban. 'Yung uring, alam mo kasing tunay at totoo kaya hangga't kaya pa, hangga't pwede pa, susubukan mong ipaglaban. Susubukan mong iligtas... Susubukan mong ayusin.

Doon mo lang kasi malalaman na tunay yung pagmamahal e. Mararamdaman mo naman kasi 'yon. If it's worth fighting for... :)

Pero hanggang saan nga ba? Paano kung hindi na pala worth it ang ipinaglalaban mo?

Hanggang saan mo ipaglalaban? Hanggang saan ka magpapakamartir? Hanggang saan?

Minsan kapag kasi sumobra na ang pagmamahal, nagiging katangahan na. 'Yung tipong, binabalewala ka na nga... 'Yung masaya na siya doon sa piling ng iba pero heto ka pa rin. Daig  pa ang teletubbies sa pagpapacute at pagpapasaya sa kaniya... Payag ka bang option ka lang? Reserve? Bench Warmer? Break Glass in Case of Fire Jowa? 

Kailangan mong magtira para sa sarili mo. Oras na ibigay mo lahat, kapag 'yan nawala, wala na ring matitira sa'yo. Maski pride mo. 'Di mo namamalayan, nawawala na rin. Oo, minsan kailangan mong babaan ang pride mo pero kailanman, ang tunay na pag-ibig hindi hihilingin sa'yo na isantabi mo ang pride mo bilang kapalit. 


Kaya nga yun nga e. Nagbibigay ka ng ilang chances kasi mahal mo. Paulit ulit naman niyang binabalewala. Tama pa ba 'yon? Utak rin.. Utak.


Kailangan mong magising. Magising mula sa artificial happy chenelyn bumbum. 'Yung tipong... Kapag sobrang binabalewala ka na... Kapag sobrang pagbibigay na... Kapag abusado na... Gising gising rin. :)


Paulit ulit kong sinasabi... Pahalagahan mo. Ingatan mo. Never take love for granted. Appreciate what you have. :) Kasi darating ang araw... Hindi na magiging uso ang 'Second Chance.'


Gusto ko lang makita niyo kung gaano kahalaga ang patagalin ang isang samahan... Kung gaano kasuwerte ang mga taong may minamahal... Kung gaano kahalagang ingatan ang isang relasyon... 

Asa.

"So many girls fall in love with the wrong guys simply because the wrong guys say the right things."

Para doon sa mga paasa, pinaasa, nagpapaasa at umaasa ang blog post na ito..

Bakit ba kasi andaming paasa sa mundo? Lahat ng paasa dapat, chinuchugi. Who gave you the actual right to play with someone's feelings? Ganyan ka ba kagwapo / kaganda at keri mong mag-paasa? Ganyan yaaaan! 'Yung tipong sweet-sweetan.. Sasabihin pang "I'm Yours" tapos hindi naman pala totoo. I'm Yours tapos may ibang babae pala? Ganyan yan!!! 'Yung feeling na ang saya saya mo na. Na kaunti nalang e maibibigay mo na 'yung "oo" at mapapalitan na ang ikaw at ako ng "tayo" pero hindi na nangyari kasi nga, paasa lang siya!

Ewan ko rin naman doon sa mga taong umasa, umaasa... Minsan hindi naman talaga intensyon nung tao na paasahin ka... Ang problema, sobrang tindi mo lang mag-assume. 'Yung tipong, wala siguro nadala sa mga flowery at sugar coated words or baka minsan, hindi lang madistinguish ang genuine at ang peke. Hindi naman kasi porke't araw-araw kayo magkausap, magkachat at magsilayan e ibig sabihin may 'something' na. Hindi lahat ng ganyan, totoo. May ibang wala, wala lang talagang magawa sa buhay, bored kumbaga. Pero hindi naman sa lahat ng oras, boredom ang pinagmumulan ng pagpapaasa...

May ibang, sadyang... Malandi lang talaga. 'Di na nakuntento sa isa. Palaging dapat may back up plan. May reserba. Bakit nga kaya?

May iba namang, sobrang bilis magfall. Kaunting bola lang, ayun. Bigay na ang loko sa huli sinong talo?

Sa panahon ngayon, mahirap, sobrang hirap na humanap ng true at genuine love. Maraming excited lang talaga. Maraming paasa. Maraming malandi. Maraming wala naman talagang pakialam sa tunay na nararamdaman ng tao... Kaya nga lagi kong sinasabi na 'wag na pakawalan ang isang bagay na alam mong mahalaga sa'yo... 

Sabi nga ng friend ko, "Ang pagiging paasa para siyang sakit na pag pinagpatuloy lalala pag hindi naagapan lalala until maging part mo na talaga."

Walastik.

Sino ba kasing nagsabing makipagbreak ka? Sino ba kasing nagsabing iwanan mo siya? Ganyan yan! Kagagahan kung tawagin.

Wala naman siyang ibang ginawa kundi pasayahin ka. 'Yung tipong, "yes dear." nalang nga lagi ang sagot niya sa'yo pero ano? Wala, wala pa rin. Hindi ka pa rin nakuntento. Kailangan mo pa talagang humanap ng iba?

May mga tao talagang wala, 'di ko maintindihan takbo ng utak. Makikipagbreak tapos hahabulin? Kung mahal mo talaga siya, bakit mo pinakawalan in the first place?

Wag na wag mong isasagot ang cliche na "If you love him, set him free. If he comes back, it's meant to be." Ururrrr! Hindi lahat ng cliche applicable sa totoong buhay! Feeling mo isang novel with a sweet and happy ending ang mangyayari kung magrerely ka sa gantong statement? Mahal mo nga e. Bakit mo pa pinakawalan? Ang buhay ay parang Quiapo, maraming snatcher. Shushunga shunga, nasnatchan, kung kelan naitakbo na, tiyaka magtatatara. Labo pare.

Nakakainis na Break up line number one.

"Mahal ko pa pala yung ex ko.."

-Kung mahal mo pa ex mo, bat ka pa nagmahal ng iba? Ano testing lang? Makikipagbreak, lalandi ng iba, iiwanan yung nilandi, babalik sa binreakan. Aba. Teka muna. Sabi nga ni lola Amor, "Sinuka mo na, ibabalik mo pa?" 

Nakakainis na Break up line number two.

"It's not you, it's me."

-Eh talagang It's you! Ikaw 'yan. Ganyan 'yan! Ewan ko kung bakit parang, ano use ng line na 'yan? Pampalubag loob? Na kunyari hindi niya kasalanan kung bakit ka nakikipagbreak? Na ikaw 'yung may diperensya? Sa tingin mo ba effective yung ganon? Dood, isipin mo. Sinabi mo na "It's me." Mas mapapaisip pa si binreakan ng.. "Bakit kaya? Ano kayang naiisip niya? Narealize na niya yung mga pagkukulang ko? Hindi na ba siya masaya?" Which leads to the downfall of the binreakan kasi iisipin niya na kung siya't siya pa rin ang dahilan ng pagkakaroon mo ng mga doubts..

Nakakainis na Break up line number three.

"I need space."

-Hala sige eto space kainin mo. Nganga!

Hindi ko aim na i-condemn ang mga taong nakikipagbreak or something. Ang gusto ko lang, marealize ng mga tao kung gaano kahalaga ang panindigan ang isang bagay na sinimulan. Ang isang bagay na baka kapag nawala, hindi na maibabalik pa. 

Mahirap lang kasi mabuhay nang may regrets, "What if's", "Paano kaya kung..", "Sana pala.." 

Andami kasing narerealize yung kahalagahan ng tao kapag mawala na.. kapag it's too late.. kapag may iba na. Tapos ano, may I weep and feel bad and listen to bitter ouch ouch songs nalang ang magagawa. May iba naman, magsisikap, susubukang balikan ang masakit lang, yung binabalikan, natauhan na. Narealize na there's more to life than waiting for you to come back kaya ayon. Fly fly away ang drama at ikaw, wala, naiwan. Isang uhaw ang tigang na lupa.

Nakakatakot isipin na baka dahil sa padalos-dalos na desisyon, makagawa ka ng isang bagay na pagsisisihan mo habambuhay.. drama lang.. 

Pero seryoso, mahal mo nga 'di ba? 'Bat mo papakalawan dahil lang sa isang pagsubok? May mga bagay na dapat malaman ipaglaban. Mga bagay na dapat pahalagahan nang sobra sobra.

Kaya kung nabigyan ka na ng isang chance na makasama siya, 'wag mo na sayangin. 'Cause not everyone is given and is deserving of what movies and novels call 'second chances'. 

Isprikitik.

Ang araw na 'to.. Araw ng mga in love... Araw ng mga may ka-chorvahan. Araw ng mga umiibig. 

Para sa mga umiibig at iniibig rin pabalik, the best 'tong araw na 'to. As in, mega handa si boylet ng letter, roses, cake at kung anik anik pa. At narito naman si girl na kunyari walang alam at may I act like I'm so sarpraysd pero deep inside.. Alam naman niya na mangyayari yon. Nonetheless, kilig pa rin!! 'Yung tipong 'Hala sige! Kami na may love life. Kami na masaya. Mainggit kayong lahat!' Chararat.

Para doon sa mga umiibig pero hindi naman iniibig pabalik, isang araw na dapat paghandaan, 'yung tipong, baka sakali, baka sakaling may mabago sa araw na 'to. "Pangarap ko kasing maging single habang buhay.. Sana ikaw na ang sumira sa pangarap ko." Ayon. Ganon ang drama. 

Para doon sa mga iniibig, pero 'di naman nila type 'yung umiibig sa kanila, sakto lang. Kinikilig kahit papaano, feeling maganda. Kunyari ayaw pero sa huli tatanggapin rin naman. Ganyan 'yan! 'Yung, kunyari tataguan 'yung may gusto tas biglang mako-corner.. Pero deep inside nafflatter rin naman. Aba, buti nga't may nakakaappreciate sa pagkatao mo. 'Wag na magmaganda atih.

Para naman 'don sa mga umiibig na ni hindi man lang siya kilala ng iniibig niya, ang saklap lang. Gusto mo sanang gumawa ng something special pero, wala e. Naunahan ka ng.. 'E hindi niya naman alam..' 

Hindi naman dapat alisin sa listahan ng mga nagcecelebrate yaong mga bitter, hurting at mga hoping. Sina ateng uhaw ang tigang na lupa ang drama...

Para sa mga bitter... Ang hirap i-categorize ng mga taong bitter. Hindi mo malaman kung bitter ba siya kasi hurting siya dahil kabebreak lang nila or bitter siya dahil sadyang inggitera lang talaga. 

Ang dalawang side ng bitter tuwing Valentine's..

Side Number 1: Bitter ako kasi wala lang, nakiki-uso lang. 

(In short, trip lang)

Kairita 'tong mga ganto. 'Yung tipong, 'Anong araw ba bukas? -.-' Loko. Ilang taon ka na ba? 9? Wala kang karapatang magtampo sa Valentine's kung wala kang sapat na rason pare. Napakaraming dapat ipagdiwang, 'wag ka maging bitter kung 'di naman talaga. 

Side Number 2: Bitter ako kasi Hanggang ngayon, ang sakit pa rin. Ang sakit sakit.

(In short, Hurting pa si ate.)

Paano ka nga naman makakapagcelebrate ng Valentine's kung durog, basag at yupiyupi ang puso mo? Ang sakit lang. Ano, binreak-break mo pa kasi.. Ngayon lulungkot lungkot ka, iiyak iyak.. Ganyan 'yan!! Nagpapadala kasi sa init ng ulo. kalurks. Mas masakit, 'yung ikaw yung binreakan! 'Yung tipong, wala ka namang ginagawang masama, naging isang mabuting jowa ka lang naman pero ano, your best wasn't good enough pa rin para sa kaniya! Ganyan 'yan! 'Yung mga ganong tipo, hay, 'di na dapat binabalikan! (may pinaghuhugutan lang ang peg?) Hurting. Ewan ko nga kung ano pa ibig sabihin ng Valentine's day sa bokabolaryo ng mga taong 'to e. (taong 'to talaga?) 

Valentine's Day para sa mga Hurting:

Isang araw para makipagdate sa kama. Kumain ng ice cream. Manood ng 'One More Chance' nina Popoy at Basha pati na ng 'Pano na Kaya' nina Mae at Bogs. Isang araw para basahin lahat ng mga lumang love letters, yakapin ang mga inaalikabok na stuff toy at makinig sa 'bitter ouch ouch' playlist. The playlist which consists: Rolling in the Deep, Dahan, Breakeven, Long Gone and Moved One, Heaven Knows, Someday, Let Me Be The One. Isang araw para magpakalugmok. Isang araw para iflood ang timeline at ang newsfeed. Isang araw para baliwin ang sarili.

Ang mga taong hoping.. Hoping na may gawin si someone special. Hoping na may mangyaring magical.. Hoping na kiligin. Hoping. Halos lahat naman ata, maituturing na hoping e. Kahit ako.. Chararat!! 

Kahit anong pilit natin ipagduldulan na Valentine's Day is just any other day.. Eh hindi. Never magiging simpleng araw 'to. Valentine's nga e. 

Let's just make the most out of it. May mangyari mang special o wala.. :)

Trust.Believe.Wait.

I'm taking every possible opportunity to post things but.. Nah, senior life happens. 

Anyhooo, a lot of things had happened. 2012 kicked off awesomely. Well, actually, there were some down lows but, nothing beats a positive attitude. 

Officially, sixteen! :')

I need not to elaborate, happy sweet sixteenth to me. Haha. Hollaaaaaa. :) 

Could I just say that I received the best birthday gift ever? 

I just passed the UPCAT! :)

I've been praying for this for like, forever. I even spent all my 11:11 wishes, wishing for this. And yes, my prayers and wishes were granted. :')

Sabi nila, kung para sa'yo, para sa'yo talaga. Pinagdasal ko 'to nang todo todo. As in. 'Yung tipong sinabi ko 'Lord, package deal mo na Christmas and Birthday gift, UP lang. Please. :)' At heto na nga. Binigay na nga Niya. 

The original date for the release of the results was on February but then, several hoax statements regarding the schedule were heard.

Remember the saying... "If it's meant to be, it will be."

And yes, this is it. 

Receiving these great blessings, I actually couldn't ask for more. I'm just so blessed to be able to pass UP, UA&P and CSB. :)

And yes, I'll be entering the gates of UP this June. 

I know it's going to be a rough ride but yea, I like adventure.. and thrill... But no too much okay? :))

This is a very very very very late post. :)